#Ogoni9 #ShellGuilty #NigerianLivesMatter #KenSaroWiwa #JusticeForOgoniland
Vandaag vertellen we het verhaal van #Ogoniland en de #Ogoni9 activisten. Een verhaal in 9 delen, waarbij we de 9 activisten herdenken die vermoord zijn voor hun strijd voor rechtvaardigheid. Shell is een van de hoofdrolspelers in dit deze tragedia, en de strijd duurt voort tot op de dag van vandaag. Blijf ons volgen vandaag!
Hoofdstuk 1
In 1956 wordt er een groot olieveld gevonden in de Niger Delta, in de regio waar de Ogoni People leven. Onder valse voorwendselen over winst en geen risico’s, start Shell twee jaar later met het oppompen van de olie, waardoor het gebied ongelofelijk vervuild raakt: tussen 1958 en 1990 raakt 80% van de landbouwgrond en waterbronnen vervuild door olielekkages.
De Ogoni – afhankelijk van hun land – kunnen hierdoor niet meer in hun eigen levensonderhoud voorzien. Tegelijkertijd delen de Ogoni niet mee in de gigantische winsten – meer dan 30 miljard pond – die Shell opstrijkt uit de oliewinning in Ogoniland. Het was te verwachten dat de Ogoni in opstand zouden komen tegen dit onrecht
R.I.P Nordu Eawo
Hoofdstuk 2
De opstand in Ogoni begint in 1990 met de oprichting van de Movement for the Survival of the Ogoni People (MOSOP) door schrijver en activist Ken Saro-Wiwa. In 1993 slaagt MOSOP er in om grote, vreedzame protesten te organiseren. De grootste mars trok 300.000 mensen, uit een totale bevolking van 500.000 Ogoni.
R.I.P Daniel Gbooke
Hoofdstuk 3
Als gevolg van de demonstraties komt de oliewinning in Ogoni helemaal stil te liggen, tot grote frustratie van Shell. Maar in plaats van de bevolking tegemoet te komen, benadert Brian Anderson, de Directeur van Shell Nigeria, in 1994 de Nigeriaanse president Sani Abacha: ‘Ik kaartte het probleem van de Ogoni en Ken Saro-Wiwa aan en legde uit dat Shell al bijna een jaar niet meer actief was in het gebied,’ noteerde Anderson in zijn eigen aantekeningen van de vergadering. Anderson schrijft dat hij de meeting verliet met het gevoel dat Abacha “zou ingrijpen met behulp van de politie of het leger”.
R.I.P Paul Levula
Hoofdstuk 4
Een maand na de meeting tussen Anderson en Abacha worden 15 mannen, waaronder Ken Saro-Wiwa, opgepakt en gemarteld voor de moord op 4 Ogoni chiefs. Er is geen bewijs dat de mannen betrokken zijn bij de moorden en de situatie wordt zowel in Nigeria als internationaal gezien als een valse beschuldiging om de mannen de mond te snoeren. Ook Esther Kiobel (de vrouw van Barinem Kiobel, een van de opgepakte mannen) wordt twee weken vastgehouden en mishandeld. Tegelijkertijd vallen militairen dorpen in Ogoniland aan om het verzet te onderdrukken, waardoor meer dan 4.000 mensen omkomen.
R.I.P Baribor Bera
Hoofdstuk 5
Op 30 oktober 1995 worden 9 van de 15 mannen ter dood veroordeeld. Op 10 november 1995 worden de 9 mannen opgehangen.
Ken Saro Wiwa spreekt indrukwekkende woorden in de rechtbank:
Mijn Heer,
Op een dag zijn we allemaal geschiedenis. Ik ben een man van vrede, van ideeën. Geschokt door de denigrerende armoede van mijn volk, dat leeft op een rijk bedeeld land, bedroefd door hun politieke marginalisatie en economische achterstelling, boos over de verwoesting van hun land, hun erfgoed, verlangend om hun recht op leven en op een fatsoenlijk bestaan te behouden, en vastbesloten om in dit land als geheel een eerlijk en rechtvaardig democratisch systeem op te bouwen, dat iedereen en elke etnische groep beschermt en ons allemaal toegang geeft? tot een waardig leven, heb ik mijn intellectuele en materiële middelen, mijn hele leven, aan een zaak gewijd waarin ik volledig geloof en waar ik niet door chantage of intimidatie van af zal wijken. Ik twijfel niet aan het uiteindelijke succes van mijn zaak, ongeacht de beproevingen die ik, en degenen naast mij, op onze reis tegenkomen. Noch opsluiting noch de dood kan onze uiteindelijke overwinning stoppen.
R.I.P Saturday Dobee
Hoofdstuk 6
In 1996 daagde het Centre for Constitutional Rights (CCR) Shell voor de rechter wegens medeplichtigheid aan mensenrechtenschendingen tegen de Ogoni, waaronder samenspannen met de Nigeriaanse regering om de arrestaties en executie van de Ogoni 9 te bewerkstelligen. In juni 2009, aan de vooravond van de rechtszaak kwamen de partijen tot een schikking van $15,5 miljoen ten behoeve van de nabestaanden en voor een trustfonds ten voordele van het Ogoni-volk. Met andere woorden, Shell betaalde $15,5 miljoen om een rechtszaak en een veroordeling te voorkomen. Vier van de weduwen, Esther Kiobel, Victoria Bera, Blessing Eawo en Charity Levula maakten geen deel uit van deze schikking en hebben een zaak tegen Shell aangespannen in Den Haag. Deze zaak loopt nog.
https://www.theguardian.com/world/2009/jun/08/nigeria-usa
R.I.P Felix Nuate
Hoofdstuk 7
In 2006 nodigde de Nigeriaanse regering het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) uit om een onderzoek uit te voeren naar de vervuiling van Ogoniland. Uit de studie bleek dat 50 jaar oliewinning door Shell een zeer hoge mate van milieuschade had veroorzaakt door olielekkages, het affakkelen van olie en afvallozing. Het water in Ogoni-land bleek 900 keer meer vervuild dan de aanvaardbare limiet van chemicaliën (benzeen) die kanker kunnen veroorzaken. UNEP stelde vast dat het tussen de 25 en 30 jaar zou duren om Ogoni-land te rehabiliteren en dat in eerste instantie een miljard dollar nodig zou hebben om met opruimen te beginnen.
14 jaar later, in 2020, is Ogoni-land nog steeds niet opgeruimd.
https://www.amnesty.org.uk/press-releases/nigeria-shell-still-failing-clean-pollution-niger-delta
Sterker nog, nieuwe olielekkages komen nog steeds geregeld voor en Shell blijft procederen om onder compensatie uit te komen. https://www.foei.org/news/oil-spills-ogoniland-nigeria-shell
Hoofdstuk 8
Oktober 2020. Er zijn 25 jaar verstreken sinds de onwettige doodvonnissen van de Ogoni 9. Nigeria is het meest dichtbevolkte land van Afrika en is de grootste olie-exporteur van het continent. Dit vormt meer dan de helft van de regeringsinkomsten. Toch leeft 40% van de bevolking in armoede. De oliewinning door Shell blijft lekkages veroorzaken in Ogoniland en andere gebieden die Shell niet opruimt, zoals bijvoorbeeld vorig jaar in de Ikarama community in Bayelsa (https://guardian.ng/news/bayelsa-communities-vow-to-halt-spdcs-operations-over-oil-spill-damages/).
Grote groepen jongeren en gemeenschappen komen in opstand tegen de armoede, corruptie en het politiegeweld in Nigeria. Het leger gebruikte op 20 oktober vuurwapens om de #EndSARS beweging neer te slaan, waarbij meer dan 50 mensen om het leven kwamen.
Onmiddellijk verklaarden militante groepen in de Nigerdelta hun solidariteit met #EndSARS en dreigden ze de olie-infrastructuur aan te vallen als de #EndSARS eisen niet worden ingewilligd. Tegelijkertijd kondigen de Bayelsa gemeenschappen aan de operaties van Shell te blokkeren wegens de onopgeruimde olielekkages op hun land.
Wij eisen dat Shell verantwoordelijkheid neemt voor de vervuiling en medeplichtigheid aan de moorden op de Ogoni 9. Shell moet vervuilde gebieden in Nigeria onmiddellijk schoonmaken, en herstelbetalingen en compensatie bieden aan alle slachtoffers van de oliewinning.
https://www.reuters.com/article/us-nigeria-economy-poverty-idUSKBN22G19A
R.I.P Barinem Kiobel
Hoofdstuk 9
Blind voor al dit lijden en onrecht, gaat Shell onverminderd door met business-as-usual en beginnen zelfs nieuwe fossiele projecten in Nigeria.
https://guardian.ng/business-services/shell-gas-to-boost-industrialisation-in-oyo/
In plaats van misstanden aan te pakken en verantwoordelijkheid te nemen, investeert het bedrijf liever in greenwashing en infiltratie in onze onderwijs- en culturele instellingen. Zoals Ben van Beurden zegt: ‘We need to ensure our social license to operate’. Het is hoog tijd dat iedereen ziet wat Shell in werkelijkheid is: een bedrijf zonder morele waarden, enkel gedreven door winst voor aandeelhouders. Shell zal nooit deel uitmaken van een rechtvaardige en duurzame toekomst.
Daarom zeggen wij:
ONTMANTEL SHELL met alle nodige juridische, economische en politieke middelen
zorg voor OMSCHOLING van arbeiders in de fossiele industrie naar duurzame sectoren
zorg voor REPARATIES voor getroffen gemeenschappen en ecosystemen
bouw een gedecentraliseerde en gesocialiseerde ENERGIEDEMOCRATIE voor iedereen
De laatste woorden van Ken Saro-Wiwa: ‘Heer, neem mijn ziel, maar de strijd gaat door.’
