De milieubeweging heeft nogal wat repressie gezien en ondervonden, de afgelopen maanden. Een impressie aan de hand van de berichtgeving eromheen.
Als Code Rood deelden we het artikel “Veiligheidsdiensten hebben klimaatactivisten in het vizier”, van socialisme.nu, op Facebook met de opmerking: “We weten allemaal hoe het zit, maar het is toch schokkend het zo helder beschreven te zien.” Hierop reageerde iemand: “Volgens mij weten heeeel veeel mensen helemaal niet hoe het zit!!! Deze boodschap dient veel zichtbaarder en publiek te worden.” Daarin kunnen we ons helemaal vinden. Waarom schreven we dan dat we allemaal weten hoe het zit?
In het artikel van Jens Appelo op socialisme.nu (de nieuwswebsite van de Internationale Socialisten) wordt goed uitgelegd hoe activisme, zoals ook dat van Code Rood, overal ter wereld en te allen tijde door inlichtingendiensten wordt gefrustreerd. In Duitsland, dat door velen toch als behoorlijk democratisch wordt gezien, werd politicus Walter Lübcke vermoord. Het artikel legt een cultuur hieromheen bloot waarin extreem-rechts te weinig in de weg wordt gelegd.
Verscheidene activisten uit de klimaatbeweging in Nederland kregen de afgelopen maanden inlichtingendiensten over de vloer. Daarop stelden deze activisten de vraag “Voor wie is de overheid banger? Voor de klimaatcrisis of voor een beweging die de klimaatcrisis wil stoppen?” Dat is een retorische vraag, waarop je wilt dat de overheid antwoordt ‘de klimaatcrisis’, maar waarbij het je niet helemaal verbaast als dat andere gebeurt: repressie van bezorgde burgers. Terwijl bedrijven vrij gelaten worden te vervuilen en belasting te ontduiken.
De repressie treft niet alleen de klimaatbeweging. Een varkenshouderij in Boxtel met een “waslijst aan misstanden” werd door Meat the Victims bezet en VVD en CDA politici reageerden door terroristisch of extremistisch motieven aan de actie te verbinden, om zo tot hogere straffen te kunnen komen. Minister van Justitie Grapperhaus (CDA) noemt dat ‘interessant’.
De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) draagt zijn steentje bij en noemt dieren- en klimaatactivisten in het rapport ‘Dreigingsbeeld Terrorisme’. Het noemen in zo’n rapport is niet neutraal maar beïnvloeding van de publieke opinie. Dat wordt extra duidelijk bij het lezen van dit NOS-artikel. De coördinator zegt daarin dat hij groepen als Extinction Rebellion en Fossielvrij NL niet in verband brengt met terrorisme en geweld, maar desalniettemin zegt hij volgens het artikel dat “ze zich op het snijvlak begeven van activisme en extremisme”. En de milieuactivisten kunnen de industrie dan wel de extremisten vinden, met hun milieuvervuiling en onmenselijke behandeling van dieren, maar de coördinator kijkt liever naar de andere kant: “Eco-activisme is een nieuw veld wat makkelijk in die polarisatie meegaat”. Net als Kick Out Zwarte Piet kun je dan overwegen een klacht in te dienen tegen de verdachtmakingen. Maar voor hen duurde het twee jaar voor de coördinator zijn fouten toegaf.
Maar misschien weten we als Code Rood vooral hoe het zit, omdat we niet voor niks activistisch zijn. We weten dat het systeem niet van binnenuit te veranderen is. Alleen de straat opgaan is ook niet voldoende. En dus organiseren we massale burgerlijke ongehoorzaamheidsacties. We hebben hiermee succes, of het wordt in ieder geval opgemerkt door het systeem waartegen we ons verzetten. En dus reageert dat systeem met openlijk geweld en met minder zichtbare repressie, zoals bezoekjes door de inlichtingendiensten. Dit zo zichtbaar en publiek mogelijk maken, is onderdeel van de strijd van Code Rood voor een leefbare en eerlijke wereld, zonder repressie.